کد خبر: 913027
تعداد نظرات: ۱۱ نظر
تاریخ انتشار: ۲۸ خرداد ۱۳۹۷ - ۲۲:۰۵
بچه‌های‌مان مأمور تحقق آرزو‌های ما نیستند
با «ترس» از پدر و مادر، ارتباط مقدس و حرمتی که بین والدین و فرزند باید ایجاد شود از بین می‌رود. فرزندمان باید همیشه از محیط خانه و به خصوص پدر و مادرش، حس «آرامش، امنیت و اعتماد» بگیرد. همیشه بداند که خانه و والدینی هستند که مأوا و پشتیبانش هستند و جایی برای آرامش گرفتن دارد...
علی صدرا
برخی دلایل عمومی برای فرزند‌دار شدن و ادامه نسل، حرف مردم، ارث‌خور، جور شدن جنس، تنها نبودن فرزند اول، آرزوی پدربزرگ و مادربزرگ، پا گرفتن زندگی، برآورده کردن آرزو‌های والدین (زندگی نزیسته)، عصای دست، منبع درآمد و... است، اما آیا این دیدگاه‌ها درست است؟ ما اینجا تنها به بهترین دیدگاهی که باید نسبت به فرزندآوری شایسته داشته باشیم، می‌پردازیم و مهارت‌ها و بایسته‌های آن را مرور می‌کنیم.

فرزند شکوه زندگی است

کلمه فرزند از دو بخش «فر» و «زند» تشکیل شده که به معنای «شکوهِ زندگی» است. دیدگاه قرآن کریم درباره فرزند: الْمَالُ وَالْبَنُونَ زِینَةُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا: مال و اولاد زینت زندگی هستند. یعنی فرزند به دنیا بیاید که شکوه و زینت زندگی باشد. همچنین در فراز ۲۵ صحیفه سجادیه داریم: ... وَ زَینْ بِهِمْ مَحْضَرِی، وَ أَحْی بِهِمْ ذِکرِی... و مجلسم را به وجودشان آراسته و یادم را به آنان زنده دار. یعنی فرزندمان را به گونه‌ای تربیت کنیم که ما را به فرزندمان به نیکویی یاد کنند و در فراز دیگری از قرآن کریم داریم: رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّیَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْیُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا (فرقان-۷۴): پروردگارا! به ما از همسران و فرزندان‌مان مایه روشنى چشم عطا کن و ما را پیشواى پارسایان قرار ده. در این آیه دو نکته ناب وجود دارد. اول آنکه فرزندمان را خوب صدا کنیم. با القاب مناسب و تعابیر پسندیده. دوم آنکه فرزندمان را به گونه‌ای تربیت کنیم که الگو و مدل برای پارسایان جامعه باشد.

فرزندان را برای خودمان تربیت نکنیم

تربیت یعنی درک توانمندی‌ها و علاقه‌مندی‌ها، و حمایت و هدایت آن‌ها به سوی هدف مطلوب. یادمان باشد فرزندمان را برای زندگی نزیسته خودمان تربیت نکنیم! یعنی برای آمال و آرزو‌هایی که داشتیم و به آن‌ها نرسیدیم و حالا می‌خواهیم با فرزندمان به آن‌ها برسیم. بگذاریم فرزندان‌مان برای آرزو‌های خودشان تلاش کنند، نه برای آرزو‌های ما. آنان مأمور تحقق آرزو‌های ما نیستند.
همچنین حواس‌مان باشد که فرزندمان را برای نسل خودش تربیت کنیم نه برای نسل خودمان! امام علی (ع) می‌فرماید: «لا تَقسِروا اَولادَکُم عَلى آدابِکُم فَاِنَّهُم مَخلوقونَ لِزَمانٍ غَیرِ زَمانِکُم» (شرح نهج‌البلاغه ابن ابى الحدید ج. ۲۰) یادمان باشد که زمانی حرف‌ها و راهنمایی‌های ما تأثیرگذار خواهد بود که با «آگاهی، شوق و اراده» همراه باشد.

فرزندان پیشرو یا پیرو؟

تربیت ما باید به گونه‌ای باشد که فرزندمان پیشرو باشد تا پیرو! این اعتماد به نفس و انگیزه را در فرزندمان ایجاد کنیم که علاوه بر اینکه در زندگی الگو‌های مناسبی انتخاب کند، خودش نیز در آینده‌ای نزدیک الگو و رهبر اخلاقی برای عده‌ای از افراد دیگر باشد.

تربیت فرزند به معنی سخت گرفتن نیست

با «ترس» از پدر و مادر، ارتباط مقدس و حرمتی که بین والدین و فرزند باید ایجاد شود از بین می‌رود. فرزندمان باید همیشه از محیط خانه و به خصوص پدر و مادرش، حس «آرامش، امنیت و اعتماد» بگیرد. همیشه بداند که خانه و والدینی هستند که مأوا و پشتیبانش هستند و جایی برای آرامش گرفتن دارد. «پدر و مادر‌های سختگیر، بهترین دروغگو‌ها را تربیت می‌کنند.» این اشتباهی است که گاهی دچارش می‌شویم. تربیت فرزند به معنی سخت گرفتن نیست.

از کاه اشتباهات فرزندان‌مان کوه گناه نسازیم

ما فراموش می‌کنیم فرزندمان دارای قوه‌ای است به نام عقل! که با گفت‌وگویی منطقی و خالی از تحکم می‌توان او را متوجه کرد که چرا او را از کاری منع می‌کنیم! از کاه اشتباهات فرزندان‌مان کوه گناه نسازیم. او را از خودمان در جایگاه پدر و مادرش نترسانیم! به او حرمت و حریم خانواده را بیاموزیم! بگذاریم گاهی اشتباه کند تا تجربه کسب کند! همیشه ما کنار فرزندمان نخواهیم بود. با سختگیری و به اصطلاح بُکُن نَکُن‌های دائمی کاری نکنیم که او فکر کند ما زمانی که دروغ می‌شنویم (حرفی را که دوست داریم بشنویم و یا عملی که خوشایند ماست) آرامش بیشتری داریم تا زمانی که راست و حقیقت را می‌شنویم!
نکته قابل توجه این است که نباید از آن سوی پشت بام هم افتاد! باید به گونه‌ای رفتار کنیم که متوجه شود از اینکه حرف راست به ما زده ما چقدر خوشحالیم و به او افتخار می‌کنیم و توقعی جز همین هم نداشته‌ایم، اما به او بفهمانیم از رفتار اشتباهش هم راضی نیستیم و او را تشویق کنیم که می‌تواند اشتباهش را جبران کند یا...

از گفت‌وگو با فرزندان‌مان غافل نباشیم

از گفت‌وگوی صمیمانه و دوستانه با فرزندان‌مان غافل نباشیم. از دنیای آن‌ها باخبر باشیم. نمی‌توان توقع داشت وقتی به آن‌ها مثلاً می‌گوییم این فیلم را نبین برایت خوب نیست، سریعاً بپذیرد، در صورتی که اطلاعات پایه و اولیه فیلم‌ها را نمی‌دانیم.
یادمان نرود که فرزندان ما وارد دنیای ما نمی‌شوند، این ما هستیم که وارد دنیای آن‌ها می‌شویم. ما باید خیلی پیشتر و بیشتر از آن‌ها از مسائل روز به صورت علمی و کاربردی بدانیم! وقتی علم و تجربه را با یک گفت‌وگوی اخلاقی و صمیمانه ادغام کنیم، چقدر در بهبود روابط‌مان با فرزندمان تأثیر می‌گذارد؟ چه مقدار باور و مقبولیت فرزندمان از ما بالا می‌رود؟ چقدر میزان احترام آن‌ها به ما بیشتر خواهد شد؟ به جای آنکه بدون شناخت از دنیا و مسائل امروزی فرزندمان، با دعوا و قهر و تحکم با آن‌ها برخورد کنیم!

کلیات تربیت در تمامی سنین

تا حدود سن ۱۰ تا ۱۲ سالگی، مادر و پدر در نظر فرزند، حکم قهرمانان زندگی‌اش را دارند، یعنی کاری نیست که والدینش نتوانند انجام دهند. واقعاً ما به عنوان قهرمان و الگو، به عنوان کسانی که پشتیبان و تکیه‌گاه فرزندان‌مان هستیم، چه میزان زمان برای وقت‌گذرانی با آن‌ها اختصاص دادیم؟ چند ساعت در روز با آن‌ها متناسب با سن‌شان بازی کردیم؟ چند دقیقه در روز با آن‌ها صحبت کردیم؟ در سال چند بار خانوادگی و یا دوتایی (پدر و فرزند، مادر و فرزند) به گردش رفتیم؟ (سینما، کنسرت، تئاتر، رستوران، پارک، ورزش و...)
از «یادگیری مشاهده‌ای» غافل نباشیم. قرآن کریم می‌فرماید: وَاللهُ أَخْرَجَکُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَیْئًا وَجَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ... (۷۸ نحل) (و خدا شما را از بطن مادران بیرون آورد، در حالی که هیچ نمی‌دانستید و به شما گوش و چشم و قلب اعطا کرد تا مگر دانا شوید و...). یعنی نه تنها فرزندان ما بلکه تمامی انسان‌ها از طریق گوش (شنیدن)، چشم (دیدن) و دل (احساس) به ادراک و دانایی می‌رسند. به راستی فرزندان ما در خانه از ما شادی و هیجان می‌بینند و یا بی‌حوصلگی و عصبانیت؟ در خانه بین اعضای خانواده روابط گفتاری اخلاقی و صمیمانه می‌شنوند و یا الفاظ نابجا و بی‌احترامی؟ در خانه احساس آرامش و دلگرمی می‌کنند یا تنش و خطر؟
به خاطر داشته باشیم به فرزندان‌مان عشق و محبت را نسبت به اعضای خانواده بیاموزیم، اینکه در سختی‌ها پشت هم باشیم و گوش شنوا برای شنیدن حرف‌های‌شان. اما وابستگی را نه! دختران‌مان را شیرزن و پسران‌مان را شیرمرد تربیت کنیم. باغیرت و بااخلاق! پیشرو و الگو برای پارسایان جامعه.
 
*مدرس، مشاور و پژوهشگر سبک زندگی
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱۱
مریم
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۰:۳۸ - ۱۳۹۷/۰۴/۰۳
0
0
من همیشه مقالات دکتر صدرا رو دنبال می کنم عالی هست
ساناز امیری
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۱:۱۸ - ۱۳۹۷/۰۴/۰۳
0
5
من واقعا رشته ی تحصیلیم رو به خاطر پدرم انتخاب کردم و اصلا هم علاقه ندارم بهش. کاش این مقاله رو پدرم می خوند...
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۱:۱۷ - ۱۳۹۷/۰۴/۰۹
0
4
مرحبا !!!! واقعا سختگیری بی جا باعث میشه بچه دروغ بگه. واقعا عالی بود این نوشته.
bita
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۱:۳۳ - ۱۳۹۷/۰۴/۱۴
2
5
راست می گین من خیلی به بچه ام طفلی سخت گرفتم الان پشیمونم واقعا مسایلی بود که الان فکرشو می کنم میبینم هیچ ارزشی نداشت که اونقدر دعاش کردم...
Nima_1
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۲:۰۹ - ۱۳۹۷/۰۷/۰۲
0
1
مطلب خیلی سنگین بود
Sahel
|
Spain
|
۰۸:۰۳ - ۱۳۹۸/۰۴/۰۲
1
6
بعضی پدر و مادر ها یا واقعا این مسائل رو نمیفهمند یا به این خاطر ک خودشون در گذشته ضعف هایی داشتند،میخوان با ترسوندن و نشون دادن قدرت خودشون به بچه ها،این عقده رو جبران کنند...
ملیحه
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۷:۲۸ - ۱۳۹۸/۱۱/۱۸
0
8
سلام.خسته نباشین.دختری هستم ۲۲ساله و دانشجو.خوابگاهی هستم.خانواده ام خیلی سختگیرند و حتی نمیگذارند تفریحات ساده انجام دهم.از خانه زنگ میزنند و میگویند از فلانی شنیدم فلان لباس رو پوشیدی رفتی بیرون.از فلانی شنیدم رفتی بازار چرا رفتی؟ واقعا از زندگی بریدم. دنبال راهی هستم برای فرار از این سلطه. هر راهی باشه امتحان میکنم. قبلا آدم مومنی بودم ولی حالا از همه ی اعتقادات هم بدم میاد.اگر کسی میتونه کمکم کنه.
,,
|
Iran, Islamic Republic of
|
۲۱:۳۱ - ۱۳۹۹/۰۷/۲۶
0
5
والا ب خدا خسته شدم.دیگه واقعا بریدم ‌. دختر ۱۷ ساله هستم . اصلا والدین من نمی‌زارن کاری انجام بدم حتی می‌خوام آب بخورم باید ازشون اجازه بگیرم که میزارم یا ن . اصلا اجازه ندارم که دوستای مدرسه ام میان جلوی در خونه مون برم ی دقیقه ببینمشون . اصلا اجازه نمیدن که موهای صورتم رو بزنم من واقعا پر مو هستم خیلی خیلی مو دارم حتی نمی‌زارن مو های دست و پایم رو بزنم . تا چند وقت پیش میگفتن که راهنمایی هستی و مدرسه اجازه نمیده ولی دوستایمن حتی ابرو هم بر میداشتن بعد از اینکه اومدم دبیرستان و کرونا اومد که مدارس تعطیل شد ولی باز هم نزاشتن مو های صورتم و دست و پایم رو بردارم . حالا خوب شد که میتونیم ماسک بزنیم وگرنه خجالت میکشم با این همه مو ، بیرون برم . حتی من حق نظر دادن ندارم حتی من خودم رشته ام رو انتخاب نکردم . اصلا به من اعتماد ندارن . من تابحال کاری انجام ندادم که بخوان ب من اعتماد نداشته باشند واقعا خسته شدم ازشون . اصلا برای من لباس نمیخرن . لباس های مادرم رو که کهنه شده و میخواد بیندازد دور رو میده ب من ک بپوشم . من فقط ۲ تا مانتو تابستانه دارم ک حق دارم هر ۵ سال یکبار مانتو بخرم و یک عدد پالتو دارم همین که پالتو رو هر ۵ سال یکبار باید لباس بخرم ولی برای خودشون لباس های مارک دار میخرن . هر روز هم کتک می‌خورم و باید عین چی تو خونه کار کنم واقعا خسته شدم .
امیر
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۹:۱۲ - ۱۳۹۹/۱۰/۱۴
0
2
مادر پدر من واقعا سختگیرند و من مجبور میشم همش دروغ بگم واقعا که ای کاش پدر و مادرم هم اینو میدیدند دمتون گرم امیر ۱۴ ساله
Bahar
|
Iran, Islamic Republic of
|
۲۰:۰۰ - ۱۴۰۰/۰۲/۱۲
1
2
سلام ۱۴ سالمه پدر مادرم انقد سختیگر که حتی نمیزارن من روی ناخن هام لمینیت کنم مامانم میگه بابات خوشش نمیاد از لحاظ مو دست و پا مشکلی ندارم ولی حتی نمیتونم لباسی ک دلم میخوادو بپوشم حتی نمیتونم یکم بلوزم کوتاه باشه با اینکه هیکلم ریزه نمیتونم تیپ لش بزنم حتی ناخن مصنوعی هم نمیزارن بزارم و همش به لباسم گیر میدن به مامانم میگم میخوام لمینیت کنم با اینکه همه همسن و سالای من ناخن میکارن ولی من میگم اینو نمیخوام روی ناخن خودم طرح بکشه مامانم میگه بابات نمیزاره دختر عموم یه سال از من کوچیکتره میخواد بره ناخن بکاره منم دخترم و دلم میخواد روی مد باشم ولی نمیزارن
Mehdi
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۳:۵۵ - ۱۴۰۰/۱۰/۱۴
0
0
من یک پسر 16سال هستم.
بخدا دیگه روانی شدم. پدر مادرم دیوانه ام کردن ـ تا میرم آبی بخورم بابام میگه وقتتو تلف نکن ـ الان برو صبح تا شب لغت بخون. یا مادرم به حضرت عباس شاسد 6دقیقه نشه گوشی بدست بگیرم پیگه شروع میکنه. ای اگه پرس نخونی فلان میشی مردم بهت میخندن. اینم تز شانس آخر به شری من
اووووو. چند روز پیش دیدم مادرم تنهاست. رفتم کمکش لوبیا پاک کردن.
یک کاری کرد همه موادش جدا شد.
گفتم وای چه جالب
گفت آدم باید عقل خودشو بکار بی اندازه. واسه همینه میگم درس بخون...........
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار