دهه ۹۰ اوج بحران یوگسلاوی بود، بحرانی که حتی فوتبال را هم تحت تأثیر خود قرار داد. درگیری‌ها و کشتار‌های وحشیانه در بوسنی و کوزوو هنوز هم باعث شرمندگی جامعه بشری به خصوص مدعیان تمدن در اروپاست. با این حال ادامه کشمکش‌های سیاسی بین اقوام حاضر در بالکان هنوز هم با گذشت چندین سال پابرجاست.
کمتر کسی تصور می‌کرد جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه به بستری برای داغ شدن دوباره این جدال‌ها تبدیل شود، جدال‌هایی که صرب‌ها شروع‌کننده آن بودند و در جریان دیدارشان با سوئیس بابت شروع این کار تحقیر شدند. صربستان در بازی اول خود به مصاف کاستاریکا رفت، کاستاریکایی که به عنوان اولین کشور استقلال کوزوو را به رسمیت شناخت و تبریک گفت. صرب‌ها سال‌ها منتظر ماندند تا انتقام این حرکت را از کاستاریکا بگیرند و چه موقعی بهتر از بازی اول جام جهانی. آن‌ها هم بازی را بردند و هم با بنری اعتراض خود را به کاستاریکا نشان دادند که البته این حرکت با واکنش فیفا و جریمه فدراسیون صربستان روبه‌رو شد. با این حال داستان بازی دوم برای صرب‌ها متفاوت بود. حضور چهار بازیکن کوزوویی- آلبانیایی در ترکیب سوئیس کافی بود تا بازی خود به خود رنگ و بوی سیاسی بگیرد. ژردان شقیری، بهرامی، ژکا و زمائیلی، چهار بازیکنی بودند که می‌خواستند از صرب‌ها انتقام بگیرند، حتی اگر شده با لباس سوئیس. بنابراین تعجبی نداشت وقتی سوئیس با گل زودهنگام متروویچ از صربستان عقب افتاد به آب و آتش بزند، هرچند که نیمه اول را بازنده راهی رختکن شدند، ولی نیمه دوم داستانی متفاوت داشت.
ژکا با یک ضربه دیدنی کار را به تساوی کشاند و در خوشحالی خود نشان عقاب سیاه را به تماشاگران نشان داد. صرب‌ها که خسته شده بودند، نوبت شقیری رسید. فرار از تله آفساید برای بازیکنی که روی یک کفش خود پرچم سوئیس و روی دیگری پرچم کوزوو را حک کرده، بهترین فرصت برای انتقام بود. شقیری گل دوم سوئیس را وارد دروازه صربستان کرد. نشان عقاب برای بار دوم در ورزشگاه به نمایش درآمد تا صربستان بازنده حاشیه‌ای باشد که خودش آن را شروع کرده بود.
