تکثر و تنوع در میان شبکه‌های صدا و سیما و به تبع آن محتوای تخصصی و ویژه‌تر هر کدام از این شبکه‌ها از جمله شبکه نسیم که با میدان دادن به برنامه‌های مفرح و پرمخاطبی مثل «خندوانه» توانسته است کفه ربایش و کوچ مخاطب توسط شبکه‌های ماهواره‌ای را به حداقل اندازه برساند، به دلیل همین اقدام مؤثر صدا و سیما و هر کدام از برنامه‌های موفق و مخاطب‌پسند آن که در چارچوب استراتژی تأمین خوراک فرهنگی توسط رسانه‌های درون حاکمیت قابل ترجمان است، گاه و بی‌گاه مورد حمله گسترده شبکه‌های مخالف نظام مانند بی‌بی‌سی فارسی و دیگر اذنابش قرار می‌گیرد.
«خندوانه» به عنوان یکی از چندین برنامه موفق و پرمخاطب تلویزیون در سال‌های اخیر به صورت مداوم تحت بمباران و سمپاشی‌های مکرر رسانه‌های مخالف نظام قرار داشته است. این هجمه و تخطئه سرشار از توهمات و همراه با دروغ‌پردازی‌های عجیب و غریب بوده، یک روز با تشبث به القائات فمنیستی شکل می‌گیرد، روزی دیگر به بهانه تأمین منابع مالی از سوی سپاه پاسداران و گفتن اینکه «در ایران نمی‌شود خندید»! البته برخی اظهارات و پست‌هایی که رامبد جوان در فضای مجازی می‌گذارد هم در شکل‌گیری این تخاصم و هجمه ناجوانمردانه بی‌تأثیر نیستند، مثلاً رامبد جوان در پستی می‌نویسد: «.. و این پایان داعش بود؛ پایانى که با رشادت هاى مثال‌زدنى حججى‌ها و سردار سلیمانى‌ها و سربازان گمنام وطنمان ثمره داد.»
قاطبه آحاد مردم و مخاطبان این برنامه طی چند فصلی که از این برنامه روی آنتن رفته به خوبی نشان داده‌اند گوش شنوایی برای این قبیل بازی‌های رسانه‌ای و ایجاد عملیات‌های روانی متعدد با رویکرد‌های مختلف، ندارند و اعتمادشان به رسانه ملی و برنامه‌های مخاطب‌محور مفرح و شادی‌آفرینی مثل «خندوانه» بیشتر و شدیدتر از ادراک مدیران و اربابان رسانه‌های خارجی مخالف نظام است.
مؤید این مدعا برخی اظهارات شومن‌های متوهم و سرشار از عصبیت همین شبکه‌های ماهواره‌ای است که اتفاقاً به دستمایه‌های طنز مردم کشورمان تبدیل شده‌اند.
این رسانه‌ها با ایجاد فضای روانی و رسانه‌ای سنگین علیه چنین برنامه‌های موفقی یا علیه دست‌اندرکاران تهیه و تولید آن‌ها سعی می‌کنند آن‌ها را وادار به بازی در زمین و بازی‌ای کنند که آن‌ها طراحی کرده‌اند و واکنشی حداقلی ولو در حد گذاشتن یک پست در فضای مجازی در تضاد با نظام و حاکمیت از آن‌ها بگیرند، اما تا حالا موفق به گرفتن چنین واکنشی نشده‌اند.
