دکتر مهاجری: ناهنجاری‌های اخیر در ورزشگاه‌ها آئینه تمام قد جامعه است

سرویس ورزشی جوان آنلاین – وحید صابری: هفته‌ سوم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال تحت تاثیر حاشیه‌هایی از این جنس زد و خورد ، فحاشی و شعارهای سیاسی پیگیری شد. موضوعی که هر چند پیش ازاین هم کم و بیش دیده می شد اما حدت و شدت این ناهنجاری ها در این هفته بخصوص در بازی پرسپولیس و استقلال خوزستان و یا استقلال و تراکتورسازی به قدری زیاد بود که نه تنها ورزش بلکه جامعه را با چالشی بزرگ روبرو کرده است ، نکته ای که اصلا این ناهنجاری ها نشات گرفته ازچه عواملی بوده و بروز پیدا کرده است.

دکتر علی اصغر مهاجری جامعه شناس و مدرس دانشگاه در گفت و گو با "جوان آنلاین" درباره ناهنجاری های بوجود آمده در ورزشگاه ها گفت: ما جامعه شناسان معتقدیم که اتفاق را باید در بطن جامعه بررسی کرد. موضوع ناهنجاری در ورزشگاه قطعا ریشه در بطن جامعه فعلی ما دارد. انتقاداتی که امروز ما به شکل فحش و ناسزاگویی و یا بدتراز آن به صورت زد و خورد و پرتاب سنگ در استادیوم های ورزشی مشاهد می کنیم به تنهایی قابل توصیف نیست بلکه باید آن را در بطن خودش یعنی جامعه فعلی قرار دهیم و بعد با توجه به نواقص آن ، مورد واکاویی و ارزیابی قرار گیرد.

وی درباره این چرایی بوجود آمدن این نوع رفتارها از سوی تماشاگران اظهار داشت: معمولا ایرانیان به دلیل سبقه فرهنگی و اجتماعی شان مردمانی هستند که همواره مستقیم سخن نمی گویند . این غیرسخن گفتن ها بیانگر مواردی است که مثلا تعدادی تماشاگر در ورزشگاه دست به هر کار نابهنجاری می زنند تا اعتراض خود را برسانند. اگر یک بررسی موشکافانه در این باره داشته باشیم مشخص می شود که این رفتار ناهنجار فقط برای فوتبال و ورزش نیست و قطعا منشا دیگری دارد اما چون محلی برای تخلیه آن وجود ندارد ورزشگاه ها بهترین مکان برای نشان دادن این اعتراض ها انتخاب می شوند. نابرابری امروزه در جامعه ما بیداد می کند، وقتی هوادار شهرستانی برای تماشای بازی تیم مورد علاقه اش پا به پایتخت می گذارد با مشاهده شرایط اقتصادی و فاصله طبقاتی ،  ناخواسته خود را تسلیم این نابرابری می کند اما همین تسلیم شدن ها تبعاتی دارد که کوچکترین آن باعث بوجود آمدن تنش می شود ، پرخاشگر می کند و در ادامه سعی می کند در برابر تمام این نابرابری ها  بجنگد و با کوچکترین جرقه ای واکنش نشان می دهد و شعله ور می شود.

جامعه شناس و مدرس دانشگاه با اشاره به این که ورزشگاه ها بهترین مکان برای خلاصی از فشارهای اجتماعی است گفت: امروزه ورزشگاه ها به محل ایمن برای فریاد کشیدن از وضعیت نابسامان اجتماعی و اقتصادی تبدیل شده است. تماشاگری که در هفته گذشته در بطن جامعه ، انواع و اقسام فشار اقتصادی و اجتماعی و حتی سیاسی را تحمل کرده و نتوانسته این فشار را تخلیه کند ، ورزشگاه  را انتخاب می کند تا با نابهنجاری که بوجود می آورد ، برای ساعاتی هم که شده از زیر بار این فشار خلاصی یابد. در واقع ورزشگاه های ما تبدیل شده به مجالی برای تخلیه عقده های روانی ، عقده ایی که بعضا غیر ورزشی است.  یک مثال بزنم تا قضیه کمی روشن تر شود، مشاهده می کنیم که مثلا با گران شدن وضعیت طلا و یا دلار انواع جوک ها در فضای مجازی ساخته می شود و دست به دست می شود.  واقعا چرا این طور است؟ مردم چون نمی توانند صدای خود را به گوش مسئولین برسانند متوجه شده اند با این کار راحت تر می توانند صداس اعتراض شان را به گوش مسئولین برسانند ، در واقع مردم با این کار نارضایتی خود را علنی می کنند .آقایان مسئول باید بدانند که وقتی امروز صدای این هوادار را در غالب فحش و ناسزا و پرتاب سنگ می بینند و می شنوند آن را به پای ورزش ننویسند ، باید بدانند که ریشه اصلی آن از جایی دیگر منشا می گیرد . شاید مشکل اصلی از تورم باشد، شاید از اقتصاد نابسامان باشد و یا از جامعه بیمار ، که در یک محل ورزشی درز می کند. متاسفانه بارها و بارها مشاهده شده در چنین مواردی مسئولان آن هم مسئولان ورزشی فقط با محرومیت چند جلسه ای هوادار می خواهند موضوع به این بزرگی را حل کنند .مسئولان ما اگر کمی به فکر باشند باید از همین صداها انتقاد مردم را بشنود و به فکر چاره باشند نه این که به راحتی به تصور این که چون موضوع ورزشی است از کنارش بگذرند.

دکتر مهاجری در پاسخ به سئوال "جوان آنلاین "مبنی براینکه برای حل این موضوع چکار باید کرد اظهار داشت: به نظر من باید این نوع نابهنجاری ها را در ابتدا باید به فال نیک گرفت. اگر از دید یک جامعه شناس به قضیه نگاه کنیم این اعتراض ها خیلی هم خوب است . درست است که اسنادیوم ها و ورزشگاهها الان تبدیل شده به محل آزادی بیان ، بیانی با الفاظ رکیک اما بهتر از این است که این موضوع به مرکزیت شهرها کشیده شود و بشود کانون اتفاقات تلخ . یادمان باشد ورزشگاه های امروز ما آئینه تمام قد جامعه هستند .همان طور که گفتم اگر مسئولین دولتی ما باهوش باشند از اتفاقات رخ داده در ورزشگاه ، به عنوان یک شاخص کل در نظر بگیرند و صدای خاموش جامعه را بشنوند. در مجموع به عنوان یک جامعه شناس وضعیت فعلی در ورزشگاه ها که همان مشکلات موجود در بطن جامعه هستند را مطلبوب ارزیابی نمی کنم. بدانید که این موضوع نه تنها کم رنگ تر نخواهد شد بلکه در آینده بیشتر هم خواهد شد. ما در حال حاضر پیامدهای اولیه آن را می بینیم اما اگر چاره ای برای آن نیاندیشیم پیامدهای ثانویه که به مراتب بدتر هم خواهد بود به گونه ای دیگر بروز خواهد کرد و می تواند آبستن حوادث تلخ دیگر باشد. پس مسئولین ما باید با تحلیل و پژوهش این موضوع را توصیف و تبیین کنند و برای جلوگیری از هر گونه بروز حوادث دیگر راه حل بیاندیشند.الان مسئولین نباید با سرپوش گذاشتن از این ناهنجاری ها بترسند بلکه با استقبال از این موارد می تواند ریشه این حوادث نابهنجار را در ورزش ریشه کن کنند.