سرویس ایران جوان آنلاین: امروز این غمنامه را بدین خاطر مینویسم که پس از ۳۰ سال که از پایان جنگ میگذرد خرمشهر همچنان نیمه ویران به حال خودش رها شده و فریاد رسی هم ندارد.
روزی که خبر رسید در خرمشهر و آبادان سازمان منطقه آزاد اروند تاسیس و راه اندازی میگردد، مردم خیلی خوشحال شدند که منطقه آزاد اروند مشکل گشایشان میشود، اما متاسفانه پس از گذشت سالیان متمادی خیری از این سازمان به مردم نرسید و ناامیدیشان به دلایل ذیل است:
۱) در صورتی که قرار بود این سازمان با احداث و راه اندازی چند کارخانه تولیدی و همچنین پالایشگاه دوم آبادان برای جوانان شغل ایجاد کند و به رونق و توسعه و پیشرفت و بازسازی شهرهای آبادان و خرمشهر بپردازد. ولی متاسفانه تنها چیزی که اتفاق نیفتاد، آبادانی این دو شهر جنگ زده است که هشت سال پیشانی جنگ بودند و مردمانش شهید و جانباز و اسیر و آواره شدند و امروز هم دارند با مشکلات عدیده دست و پنجه نرم میکنند.
۲) برخی از پیمانکاران این سازمان بومی و دلسوز نیستند و برخی از آنها با فامیل بازی بر سر کار آمدهاند و کسی هم جلو دارشان نیست. چرا دارند افراد غیر بومی جذب میکنند در صورتی که عده زبادی از مردم بومی منطقه بیکار هستند؟
۳) کارت شهروندی یکی از معضلات اصلی مردم متطقه است که هیچ استفادهای نمیتوانند از آن بکنند عدهای از مردم خرمشهر فقط دارند با پول یارانه زندگی میکنند و هزار و یک مشکل دارند. معلوم نیست متولی کارت شهروندی کیست و چکار دارند میکنند. عوارض میگیرند، مالیات میگیرند، ولی باز بدترین برخوردها را با شهروندان میکنند. چرا مردم را توجیه نمیکنند و فقط دارند مردم را سرگردان و ناامید میکنند. با وجودی که مدت زیادی است کارت شهروندی در دست مردم است، ولی این افراد محروم و مستعضف هنوز هیچ استفادهای از آن نبردهاند چرا مدیران منطقه آزاد بی تفاوت و بی توجه هستند. هیات مدیره دارد جکار میکند.
۴) مدیران و مسئولان منطقه آزاد حقوقهای بالا میگیرند، ولی کارکنان به زور حقوقشان ۲ میلیون تومان است.
کار منطقه آزاد شده است ساخت و احداث ساختمان گران قیمت و پر هزینه فقط برای تشکیلات خودش و رفاه مدیران، لطفاً مسئولین به جای ساخت کاخهایی شبیه کاخ سفید و کاخ کرملین از پول بیت المال به داد مردم و خانواده شهدا برسند.