سرویس فرهنگی جوان آنلاین: جشنواره فیلم کوتاه در حال بدل شدن به حیاط خلوت برخی جریانهای دلالی و سیاسی در حوزه فرهنگ و هنر است از حضور «حسین فریدون» در مراسم اختتامیه دوره سی و چهارم گرفته تا حضور «علیرضا سمیع آذر» مدیر حراجی تهران بهعنوان مدرس نشستهای تخصصی فیلم کوتاه!.
سی و پنجمین جشنواره فیلم کوتاه تهران با نمایش آثار از روز جمعه ۱۸ آبان ماه درپردیس ملت شروع به کار کرده است. این دوره از جشنواره با حاشیه توقیف و سانسور ۵ فیلم کوتاه همراه بود. حاشیهای که در نهایت منجر به نامه نگاری بیش از ۲۰۰ فیلمساز فیلم کوتاه به وزیر ارشاد و درخواست آنان برای اکران بدون ممیزی و سانسور فیلمهایشان در جشنواره بود، که ظاهرا این درخواست با موافقت مدیران وزارت ارشاد استجابت شده و این آثار قرار است بدون سانسور و ممیزی برای مخاطبان در سینما نمایش داده بشوند!.
اینکه چطور عدهای از مدیران سازمان سینمایی آثاری را مشمول ممیزی دیدهاند و از طرفی مدیرانی دیگر همراه با فیلمسازان شده و در خواست رفع ممیزی دادهاند خودش از عجایب روزگار است. اما آیا این تنها نکته عجیب و حاشیهای جشنواره است؟. خیر!. عجیبتر از اینها حضور افراد بی ربط و خارج از حوزه فیلم کوتاه مثل «علیرضا سمیع آذر» در این دوره از جشنواره فیلم کوتاه است.
سمیع آذر کیست؟
علیرضا سمیع آذر فارغ التحصیل رشته معماری از دانشگاه تهران است و از رساله دکترای خود در زمینه معماری در دانشگاه مرکزی انگلستان دفاع کرده است. سمیع آذر در دوره اصلاحات، مدیر موزه هنرهای معاصر تهران شد. همچینین به پاس آنچه خدماتی وی در نشان دادن فرهنگ فرانسه خوانده شد، نشان افسری نظام هنر و ادبیات دولت فرانسه را از این کشور دریافت کرد. او همچنین نشان طلای انجمن ملی هنر آمریکا را به پاس تلاشش در تشویق و گسترش هنر دریافت کرده است.
حال سوالی که پیش میآید این است که کسی مثل «سمیع آذر» که تخصصش در حوزه معماری، تجسمی و حراج است چه نسبتی با جشنواره فیلم کوتاه دارد؟!. سوالی که باید صاحبان و متولیان جشنواره فیلم کوتاه به آن پاسخ بدهند که آیا انتخاب این فرد برای برگزاری نشستهای تخصصی فیلم کوتاه براساس کدام مهارت وتخصص ایشان در حوزه فیلم کوتاه بوده است و یا اینکه انتخاب افرادی شبیه سمیع آذر براساس تعاریف و ظوابط و روابط خارج از دنیای فیلم و سینما تعریف و بسته شده است.
نقش فرانسه در تقابل فرهنگی با ايران
نکته قابل توجه دیگر در این جشنواره حضور ۱۲۰ فیلم کوتاه از کشور فرانسه در این رویداد است که بیشترین تعداد آثار خارجی در این جشنواره محسوب میشود. فرانسه کشوری است که بیشترین دخالتهای فرهنگی و جریان سازی فرهنگی را علیه کشور مان در این سالها داشته است. تا جایی که هنرمند متعهد و بزرگی مثل «حسین علیزاده» حاضر نشد نشان شوالیه را از این کشور دریافت کند.
محل اشکال را باید در مدیران دوگانه و چندگانه سوزي یافت که بستر را برای حضور چنین افراد و جریانهایی آماده و مهیا میکنند. مدیرانی که اساساً بهشرط تأمین حداقلی منافع نیز حاضرند نهتنها با دولتهای متفاوت بلکه با حکومتهای مخالف و معاند هم همکاری کند. مدیرانی که در وزارت ارشاد دولت دهم پستهای کلیدی داشتند و با تغییر دولت به هر ترفندی که شده بود خود را در لیست مدیران ارشاد دولت بعدی نیز قراردادند و خدا میداند منافعشان در دولت سیزدهم از کدام بخش و قسمت تأمین خواهد شود تا در آنجا مشغول به خدمت شوند!
بیتردید این قسم مدیران خطراتی بهمراتب جدیتر و مهلکتری نسبت به مدیران معروف به دهه شصتی وزارت فرهنگ و ارشاد داشته و دارند که هرزمانی حوزه فرهنگ و هنر از حضور آنان خالی شود از مضرات و خسارات بسیاری نیز جلوگیری خواهد شد.