شعارهای انتخاباتی عمران خان که الگوی زندگی و حکومتی خود را با منش و روش امام خمینی (ره) عنوان کرد، برای بازیگران داخلی و منطقهای پاکستان نگرانکننده نشان داد. پس از پیروزی در انتخابات نیز نخستوزیر جدید پاکستان بر رویکرد الگوپذیری از امام خمینی (ره) و تقویت مناسبات با تهران تأکید کرد و انتظار میرفت در اولین اقدام خارجی به تهران سفر کند. دولت سایه پاکستان و بهویژه لایههای وهابی ISI که پیوند با عربستان و سیاستهای منطقهای آن را اولین اولویت خود میدانند، دست به کار شدند. یک برنامهریزی دقیق اطلاعاتی با تکیه بر ظرفیت و انگیزههای اشرار جنوب شرق ایران که عقبه هماهنگشدهای با ISI و مناطق قبایلی دارند، اشرار وابسته به ریگی معدوم که ماهیت و هدایت کامل آن با سعودیها بود، برای اجرای گروگانگیری در میرجاوه انتخاب شد. صلاحالدین فاروقی از عناصر دست دوم عبدالمالک ریگی برای این منظور از سوی ISI انتخاب و پس از موفقیت در گروگانگیری از پاسگاه مرزی ایران در مرز پاکستان، با پوشش اطلاعاتی ISI گروگانها را به سمت کانشیرو در نزدیکی گردجنگل منتقل و سپس به منطقه دالبندین که شرایط کوهستانی دارد، بردند تا هرگونه عملیات ویژه رهایی گروگانها یا اقدامات پهپادی را غیرممکن کنند. هدف این اقدام ISI برهم زدن محاسبات و رویکرد عمرانخان برای مناسبات با تهران است و بدیهی است که تا حل شدن مشکل گروگانگیری مرزبانان ایرانی، سفر وی با استقبال تهران روبهرو نمیشود و عملاً عمرانخان بهدلیل مشکلات ریشهدار اقتصادی در سبد سعودی گرفتار خواهد ماند و سفر وی به ریاض نیز با همین هدایت ماهرانه ISI انجام شده است. در واقع ISI مرحله جدیدی از راهبردهای منطقهای را در یک هماهنگی جدید با عربستان و امریکا آغاز کرده تا به جز گروگان گرفتن روابط خارجی عمرانخان، در حوزه افغانستان نیز گامهای جدیدی را به اجرا بگذارد. مهمترین اقدام ISI که اخیراً شاهد بودیم، با کشتن سمیع الحق و با بازوی نیروهای حکمتیار و با نام داعش انجام گرفت و دلیل آن نیز مخالفت سمیعالحق با عربستان و عدم شرکت در اجلاس صلح ریاض بود که همزمان با نشست ژنو برای یمن به وقوع پیوست، چراکه سمیعالحق با اقدامات تروریستی و داعشی کردن افغانستان و هرج و مرج منطقهای که اولویت سیاستهای امریکا در شرایط فعلی است، مخالفت کرد. حکمتیار و حزب اسلامی وی که بخش عظیمی از نیروهای طالبان و فرماندهان آن را تشکیل میدهند، عنصر اصلی طرح ویژه ISI و امریکا در افغانستان هستند. اگر طالبان در مسیر مطلوبیتهای امریکا و مذاکرات حرکت نکند، یک کودتای متکی بر حکمتیار که بهشکل مشکوکی و با هماهنگی امریکا از سال گذشته وارد صحنه افغانستان شده، مراحل پس از مذاکره با طالبان را مدیریت خواهد کرد. روابط خارجی عمران خان با تهران و افق نزدیک تحولات افغانستان در گروگان ISI است که باید از سایه خارج شود.