پیکر مرحوم ابوالفضل زرویی نصرآباد، شاعر، پژوهشگر و طنزپرداز کشورمان که بر اثر عارضه قلبی در احمدآباد مستوفی درگذشته بود، دیروز با حضور و بدرقه جمعی از چهرههای سرشناس فرهنگی، هنری و جمعی از مردم، تشییع و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد.
در این مراسم که با عنوان «گریه بر لبخند» با حضور چهرههای طنز و ادبیات فارسی و برخی از مدیران فرهنگی برگزار شد، شهرام شکیبا که اجرای مراسم را به عهده داشت با بیان خاطره آشناییاش با ابوالفضل زرویی نصرآباد در حوزه هنری اظهار کرد: زرویی هیچ وابستگی سازمانی نداشت. بعد از آنکه او رفت آمدند و کردند آنچه نباید میکردند. اما برخلاف گفتهها، هرگز و هرگز تا آخرین روز، مهر از حوزه نبرید و به حوزه بیمهری نکرد، شاید خیلی چیزها بگویند، اما او تا آخرین لحظه در حوزه هنری کار میکرد و اتفاقاتی در شأن او شکل میگرفت، سپس علی موسوی گرمارودی با قرائت شعری از حکیم نظامی گنجوی که در مرثیه خاقانی سروده شده، سخنانش را آغاز کرد و گفت: میخواستم از استعداد و دانش او بگویم ولی دیدم که مجال سخن نیست و به اجمال عرض میکنم که تحقیقات او بینظیر بود در حدی که حتی از تفاصیل دوره قبل به تذکره مقامات او هم نمیرسد. او برادر من بود که با رفتنش در داغی بیکران نشستهام و سخت است که این غم جانکاه را با خود در ادامه عمر بکشانم.
در ادامه این مراسم غلامعلی حداد عادل رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی نیز در سخنانی عنوان کرد: امروز در کنار پیکر مردی ایستادهایم که در کمترین زمان ممکن از عمر ۵۰ ساله، خودش را به عنوان چهرهای مؤثر و ماندگار در ادب فارسی تثبیت کرد. او یک عمر مردم را خندانده و دل جامعه را شاد کرده. امروز آن جامعه به اندازه همه آن خندهها اندوهگین است. وی افزود: تصدیق میکنیم که کارنامه عمرش حکایت از توجه به دیگران بوده و یک شأن اجتماعی مؤثر در کنار این قدرت ذهنی داشته است. چه در تدریس در دانشگاه و چه در مجله گل آقا و چه در حوزه هنری با کار اجتماعی و با مدیریت خدمت کرده است. او معاصر دنیای خودش بوده است.
حدادعادل خاطرنشان کرد: شاید برخی فکر کنند آن که شعر طنز میگوید ناتوان و عاجز از سرایش شعر جدی است، این حرف درست یا غلط باشد، مصداقش زرویی نیست. کسی که شعر زرویی را بشناسد تصدیق میکند او نه تنها با ادبیات فارسی کاملاً آشنا بوده که با ادبیات عرب نیز آشنایی جدی داشته و اشعارش به خوبی این توانایی او را نشان میدهد.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی اظهار کرد: در جمهوری اسلامی و جامعه اسلامی طنز پردازی کار سختی است. نه به خاطر حساسیت سیاسی که به خاطر خط قرمزهای اخلاقی؛ شما «گل آقا» را با سایر مجلات طنز قبل از انقلاب مقایسه کنید و ببینید چطور در محیط تنگتر و اخلاقیتری که این مجله در آن میزیست توانست گل کند. زرویی با ۲۳ سال سن در چنین نشریهای گل کرد. به نظرم یک خصوصیت زرویی که بر فراز همه تواناییهای او میدرخشد اعتقادات دینی اوست. اگر جز همان قصیدهای که برای حضرت عباس (ع) سروده از او بر جا نمانده بود، میشد توانایی او را در شعر و اعتقادش به خدا و اهل بیت (ع) و کربلا و عاشورا درک کرد. فکر نمیکنم به این زودی کسی بتواند جای ابوالفضل زرویی نصرآباد را با این جامعیت پر کند. در بخش دیگری از مراسم ناصر فیض مدیر دفتر طنز حوزه هنری نیز در سخنانی عنوان کرد: این ضایعه را باید به همه تسلیت گفت. خاص و عام همه او را میشناختند. او محبوب و عزیز و ارجمند بود و عامه و خواص مردم به آثار و دانستههایش احترام میگذاشتند. این دلیلی نداشت جز اینکه او کسی بود که پاسدار زبان فارسی بود. زرویی ادیبی فرهیخته و پژوهشگری بینظیر بود. بسیاری از جریانها را میشناخت، اما از اصول طنز فاصله نگرفت. ایمان و تعهد او نشئت گرفته از شرافتش بود. در پایان این مراسم، پیکر مرحوم زرویی نصرآباد از محل حوزه هنری تا چهارراه کالج تشییع و برای خاکسپاری به بهشت زهرا (س) منتقل شد و در قطعه هنرمندان آرام گرفت.