سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: هر روز در مسیر منزل به محل کار و برعکس با افراد زیادی در تاکسی و اتوبوس مواجه میشوم که بدون اینکه شناختی از من یا افراد داخل وسیله نقلیه داشته باشند سر صحبت را با دنیایی از اطلاعات و اخبار از جزئی تا کلی و آن هم به صورت ناقص باز میکنند و آنچنان ژست آدم مطلع به خود میگیرند که انگار چندین سال سابقه کارشناسی و پژوهشگری در این زمینهها دارند، از وضعیت اقتصادی این روزها گرفته تا بیماری کرونا و...
اولین نکتهای که از این تفاسیر بیرون میآید این است که سواد اطلاعاتی افراد جامعه خیلی بالا رفته است و به عبارتی با سونامی اطلاعات مواجه هستیم. همه ما از همه چیز آگاهی داریم ولی شوربختانه باید گفت به اندازه خیلی کم و به مثابه اقیانوسی هستیم به عمق یک وجب.
امروزه به دلیل گستردگی وسایل ارتباط جمعی به خصوص رایانه و موبایل و گسترش شبکههای اجتماعی با موضوعات مختلفی در زمینههای علمی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، هنری، ورزشی، حوادث و اخبار روز و با هجمهای از مخاطبان در هر رده سنی و جنسی مواجه هستیم و هر فرد با بازدید از این شبکهها، دنیایی از اطلاعات تیتروار در خود ذخیره میکند و همان موارد را برای خود منبعی از دانش و آگاهی علمی میداند و آن را به مخاطبان ارسال میکند. اینجاست که اطلاعات ناقص و بیسرو ته میتواند برای مخاطبان آسیبزا باشد و به مرور زمان منجر به شایعه و به عبارتی منتج به ضربالمثل یک کلاغ چهل کلاغ در جامعه شود. در حالی که هر اطلاعات در هر رشتهای به طور یقین کسب دانش و مهارت و تخصص گرایی مختص به آن را میطلبد و یک متن کوتاه در شبکههای اجتماعی مبنای علمی و عقلانی ندارد.
در هر حال فضای شبکههای مجازی که اقیانوسی از اطلاعات بیدر و پیکر هستند سونامی اطلاعات به درد نخور را برای مردم به ارمغان آوردهاند و با سیلی که راه افتاده است تنها کاری که از مردم بر میآید آموختن غواصی و شنا کردن در آن است و اینجاست که برای تکمیل اطلاعات نیمه جان و نارس باید به دنبال منابع اصلی و تکمیل کننده آن یعنی کتب، رسانههای نوشتاری مانند روزنامهها، مجلات و برنامه محتوایی در قالب تحلیلی و کارشناسی در رسانههای صوتی و تصویری برویم و به شایعات و ابهامات ناقص در ذهن خود خاتمه بدهیم و نباید غافل شویم که اطلاعات و دانش ناقص مانند یک ماده سمی در جامعه رسوخ پیدا میکند و موجب عوارضی همچون هیجانات و استرس در جامعه میشود.