حکمت سلام آخر نماز به روایت آیت الله جوادی آملی

جوان آنلاین: کانال حرف حساب در ایتا مطلبی را با عنوان حکمت سلام آخر نماز که برگرفته از صفحات ۱۰۸ و ۱۰۹ کتاب حکمت عبادات آیت الله جوادی آملی است را منتشر کرد:

یکی از عرفای بزرگ اسلام سخنی دارد که در کتاب «سر الصلاة» امام خمینی (ره) هم آمده است. وی می‌گوید: کسی که در نماز حواسش پیش غیرخدا و متوجه زندگی است، چگونه به خود اجازه می‌دهد در پایان نماز بگوید: «السلام علیکم و رحمة‌الله»؟ چون پیغمبر اکرم (ص) فرمود: «المُصَلِّی یُنَاجِی رَبَّهُ» نمازگزار، مشغول مناجات با خداست. پس با مردم و در جمع دیگران نیست. وقتی نمازش تمام شد و مناجاتش با خدای سبحان به پایان رسید، از حضور خدا برمی‌گردد و در بین مردم قرار می‌گیرد و، چون وارد جمع دیگران می‌شود می‌گوید: «السلام علیکم...» افرادی که در مجمع و مجلس در کنار یکدیگر نشسته‌اند، هیچ‌کدام به یکدیگر سلام نمی‌کنند؛ زیرا در حضور یکدیگرند. کسی که در آن جمع نیست و از جای دیگر وارد می‌شود، سلام می‌کند.

آن بزرگ عارف می‌گوید: من در تعجبم کسی که حواسش پیش زندگی است و اصلاً با خدا مناجات نکرده و از مردم جدا نشده، چگونه به خود اجازه می‌دهد که بگوید «السلام علیکم و...»؟!