سفر‌های استانی به راه است؛ وزیر شخصاً از اتمام پروژه‌های روی‌زمین‌مانده می‌گوید و وعده جایگزینی زمین چمن طبیعی با چمن مصنوعی را می‌دهد، کیومرث هاشمی از استانی به استان دیگر می‌رود و خودش را برای جبران کمبود‌ها جدی نشان می‌دهد، اما گویا در وزارتخانه کسی حواسش به دو باشگاه پرسپولیس و استقلال نیست!
فوتبال‌زدگی مدیران ارشد ورزش، همواره یکی از مشکلات جدی ورزش کشور بوده است، با این حال چالش‌ها و معضلات مدیریتی دو باشگاه پرطرفدار را هیچ‌کس گردن نمی‌گیرد. وزارت ورزش متولی اصلی سرخابی‌هاست و باید شرایط آن‌ها را زیرنظر داشته باشد، ولی در واقعیت خبری از این مسئله نیست. استقلال که برای عقد قرارداد با خارجی‌ها آن هم برای ساخت ورزشگاه یکه‌تازی می‌کند و سفیر عربستان به دیدار مدیرعاملش می‌رود، پرسپولیس هم بعد از استعفای تکراری یحیی گل‌محمدی در بلاتکلیفی به سر می‌برد.
این روزها، اما کیومرث هاشمی بخش اعظم زمانش را صرف سفر‌های استانی می‌کند و روی بحث افتتاح پروژه‌های نیمه‌تمام مانور می‌دهد، البته اتمام پروژه‌ها و قرار گرفتن سازه‌ها و زیرساخت‌های جدید در اختیار مردم و ورزشکاران مهم و ارزشمند است، اما انتظار می‌رود وزارت ورزش بیشتر از این‌ها حواسش به وضعیت دو باشگاه تهرانی باشد. خصوصی‌سازی سرخابی‌ها که به سرانجام نرسید و همچنان مسئولیت بر دوش وزارت ورزش است. نمی‌شود مدیرعامل استقلال بدون اینکه به وزارت اطلاع دهد و از جایی اجازه بگیرد، با سفیر عربستان جلسه داشته و با جمعی از خارجی‌ها بابت ساخت ورزشگاه توافق کرده باشد. حال اقدام وزارت نسبت به این رفتار‌ها چه بوده است؟ انتشار یک بیانیه که در آن نسبت به مذاکرات بین‌المللی بدون هماهنگی به خطیر تذکر داده است. مدیرعامل آبی‌ها، اما به مسیرش ادامه داده و هنوز کسی نمی‌داند ورزشگاهی که زمینش مشخص نیست، چطور و با چه هزینه‌ای ساخته خواهد شد! سرخپوشان نیز شرایط جالبی ندارند. گل‌محمدی در نیم‌فصل دوباره استعفا کرد و گویا این‌بار قضیه جدی است، هر چند خیلی هم نباید از رفتن یحیی گل‌محمدی مطمئن بود ولی در کل تیم بدون سرمربی مانده است. در حالی که تعطیلات نیم‌فصل وقت ریکاوری و برطرف‌کردن ضعف‌های تیم است، در این وضعیت پرسپولیس قرار است با کدام سرمربی تمریناتش را شروع کند؟ قطعاً انتخاب سرمربی جدید هم به این راحتی‌ها نیست و زمان زیادی خواهد برد. پرسپولیس در کورس قهرمانی است و بلاتکلیفی تیشه به ریشه این تیم می‌زند.
سرخابی‌ها سال‌هاست قرار است خصوصی شوند، اما هر بار عذر و بهانه‌ای پیش می‌آید و در نهایت هم خبری از واگذاری نیست. تا زمانی که این اتفاق نیفتد، وزارت ورزش در قبال دو تیم مسئول است. این وزارتخانه متولی سرخابی‌هاست و اصلاً نمی‌توان نسبت به بی‌تفاوتی این نهاد نسبت به این دو باشگاه پرهوادار ساکت ماند. رفتار‌های مدیرعامل آبی‌ها آنقدر عجیب است که حتی اعضای هیئت‌مدیره نیز نسبت به اتفاقات اخیر واکنش نشان داده و اخبار منتشر شده را نوعی شوی تبلیغاتی خوانده‌اند؛ باشگاهی که با مشکلات مالی شدیدی مواجه است و قرارداد‌های این فصلش ابهامات زیادی داشته، قرار است با پول خارجی‌ها صاحب ورزشگاه اختصاصی شود! آن یکی هم روی سرمربی‌اش کنترلی ندارد و یحیی بار‌ها استعفا کرده و برگشته است. آیا هواداران دو تیم حق ندارند بابت این آشفتگی و شرایط حاکم بر تیم‌های‌شان از وزارت ورزش انتظار واکنش و توضیح داشته باشند؟ باید از وزیر ورزش بخواهیم قدری از زمانش را نیز به مشکلات سرخابی‌ها معطوف کند و برای حل چالش‌های‌شان دنبال راه‌حل باشد. حداقل در قبال رفتار‌های علی خطیر انتظار نمی‌رفت هاشمی تا این اندازه منفعلانه عمل کند.
