جوان آنلاین: تا برگزاری یکی دیگر از ضیافت‌های مردم سالارانه کشور که در آن مردم نمایندگان خود را برای چهار سال به خانه ملت خواهند فرستاد، ۹ روز بیشتر نمانده است. آن‌گونه که ستاد انتخابات کشور هم اعلام کرده، امروز فهرست نهایی نامزد‌های انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی اعلام و از اسامی بیش از ۱۵ هزار داوطلب انتخابات رونمایی خواهد شد. بنابراین می‌توان امیدوار بود که ۱۱ اسفند ملت با حضور در پای صندوق‌های رأی، نصاب قابل قبولی از مشارکت به ثبت خواهند رساند.
در این دوره از انتخابات از مجموع ۲۴ هزار و ۸۲۹ نفر، به گفته وزیر کشور ۱۵ هزار و ۲۰۰ نفر معادل ۷۵ درصد تأیید صلاحیت شدند که رقم قابل توجهی نسبت به ادوار گذشته مجلس است. آن‌گونه هم که از تحرکات انتخاباتی احزاب و گروه‌های سیاسی پیداست و مجریان و مسئولان برگزاری انتخابات هم تأیید می‌کنند، در این دوره از انتخابات همه احزاب و گروه‌های سیاسی حضور پررنگی دارند و انتظار می‌رود با اعلام اسامی نهایی نامزد‌های انتخابات و آغاز تبلیغات رسمی، رقابت‌های انتخاباتی در هفته پایانی برگزاری انتخابات جدی‌تر از این هم بشود. بنابراین جز برخی افراطیون داخلی که با حذف خود از این مسابقه مردم سالارانه که به دلیل بهانه‌های واهی حاضر به ثبت نام در رقابت‌های انتخاباتی نشدند (و البته در گعده‌های درونی اظهار پشیمانی کردند) بقیه احزاب و گروه‌های سیاسی با سلایق و گرایش‌های متفاوت در انتخابات حضور دارند.
از نکات قابل تأمل این اقلیت افراطی که البته صدای بلندی در جریان موسوم به اصلاحات دارد، این است که آن‌ها همواره در دیالوگ‌های خود با حاکمیت ادعا می‌کردند که تنها رقیب آن‌ها براندازان هستند. تا جایی که سعید حجاریان بر این نکته تصریح دارد که براندازان رقیب اصلی اصلاح‌طلبان هستند، اما اکنون قول و عمل آن‌ها نه در مسیر مقابله با براندازان که درست در همسویی با آنهاست. تا جایی که هسته سخت جریان مدعی اصلاحات که هدایت این نگاه را برعهده دارد، به تلویح انتخابات را تحریم می‌کند، اما این اراده را پشت واژگانی فرافکنانه پنهان می‌کند که دنبال تحریم نیستند، بلکه امکان رقابت و شرایط فراهم نیست.
این سو، اما عقلای اصلاحات، نقد‌هایی به برخی روش‌ها در مکانیسم و برگزاری انتخابات از نظارت تا اجرا دارند، اما همچنان بر جایگزینی صندوق رأی بر هر روش غیر قانونی دیگری تأکید و اصرار دارند و معتقدند تنها راه پیگیری مطالبات از روش‌های قانونی و انتخابات می‌گذرد. بیانیه ۱۱۰ نفره اصلاح‌طلبان موسوم به بیانیه «روزنه» را در این چارچوب باید ارزیابی کرد.
این نکته را نباید از نظر دور داشت که منتقدان نگاه امثال حجاریان در درون اصلاحات از گذشته تا کنون کم نبوده‌اند. برای مثال مرتضی مبلغ از فعالان سیاسی اصلاح‌طلب که سابقه فعالیت اجرایی در وزارت کشور و ستاد انتخابات در ادوار گذشته را هم دارد، چند سال پیش در نقد مواضع حجاریان و در ضرورت نیفتادن در دام براندازان گفته بود: «متأسفانه مشاهده می‌شود که برخی اصلاح‌طلبان ناخواسته در مقابل این عملیات روانی، منفعل و به نوعی مرعوب شده‌اند. لازم است که اصلاح‌طلبان از لاک دفاعی بیرون آیند، زیرا بار‌ها از نظر علمی و عملی اثبات شده که تنها راه برون رفت کشور از مشکلات اساسی و تداوم ایران و نظام، تداوم اصلاح‌طلبی است. موضوع دوم این است که در ادامه بیرون آمدن از انفعال باید خیلی شجاعانه مرز خود را با جریان‌های سرنگونی طلب و برانداز مشخص کنند.».
با همه این اوصاف، ۱۱ اسفند انتخابات برگزار می‌شود و با همت و اراده همیشگی مردم، مجلس دوازدهم با هر کیفیت و ترکیبی از جریان‌های سیاسی، ردای نمایندگی ملت را برتن خواهد کرد، اما پس از آن شاید شاهد یک زایش جدید در اردوگاه اصلاح‌طلبی باشیم. زایشی که خروجی آن می‌تواند با حاکمیت عقلانیت و دفاع از روش‌های خشونت پرهیز، به هرگونه پدرخواندگی و اردوکشی‌های خیابانی شبیه آنچه در گذشته تکرار شده است، پایان دهد. نشانه‌های این مرزبندی و شکاف از مدت‌ها پیش آشکار شده است، اما شاید به دلیل برخی ملاحظات سیاسی درون جریانی کمتر جنبه علنی و بیرونی پیدا کرده است، اما می‌توان پیش بینی کرد پس از برگزاری انتخابات تصفیه حساب‌های درونی جریان اصلاحات که یکسوی آن عقلانیت و سوی دیگر آن خشونت و روش‌های ساختارشکنانه است، شکل عینی‌تری به خود خواهد گرفت. آرایش این دو نگاه اکنون در دو عنوان «اصلاح‌طلبان نهادی» یا مشارکت جو و «اصلاح‌طلبان ساختاری» (بخوانید تحریم طلب) در جریان انتخابات قابل مشاهده است.
چرا به مردم حقیقت را نمیگویید 
