ایرادات لیگ برتر فوتبال یکی، دو تا نیست و هر هفته تعدادشان بیشتر هم می‌شود، اما نسبت به برخی موارد اصلاً نمی‌توان سکوت کرد، چراکه فدراسیون و سازمان لیگ تأکید زیادی روی آن‌ها دارند و حتی برای عدم رعایت‌شان جریمه مالی هم تعیین کرده‌اند. الزام سرمربیان تیم‌ها در نشست‌های خبری قبل و بعد بازی‌ها قانونی است که قرار بود همه به آن احترام بگذارند و در غیر این صورت با جریمه ۵۰ میلیون تومانی بابت هر غیبت مواجه شوند. بااین‌حال غیبت‌های مکرر جواد نکونام در نشست‌ها و بی‌خیالی سازمان لیگ ثابت کرد قانونگذاری و اجرای آن در فوتبال ما ارزشی ندارد؛ نه برای قانونگذار و نه برای مکلفین.
سرمربی استقلال آن زمان که می‌خواست حرف‌هایش را بزند و هواداران صدایش را بشنوند از نشست‌های خبری قبل و بعد بازی‌ها به نحو احسن استفاده می‌کرد. اختلافات عمیق نکونام و خطیر بر کسی پوشیده نیست و این نشست‌ها بهترین، راحت‌ترین و کم‌هزینه‌ترین راهی بودند برای اینکه مدیرعامل را بکوبد و هرچه دلش می‌خواهد بگوید. بعد از آن موضع‌گیری آتشین علیه خطیر، نکو در جبهه دفاعی فرو رفت و ترجیح داد در جمع رسانه‌ها حاضر نشود. جدال استقلال – سپاهان چندمین بازی بود که سرمربی آبی‌ها خبرنگاران را قابل ندانست و محمد نوازی دستیارش را به نشست‌ها فرستاد. شنیدن علت غیبت سرمربی نیز در نوع خود جالب بود؛ حفظ تمرکز!
عدم حضور در نشست‌های خبری نوعی بی‌احترامی به اهالی فوتبال، هواداران و رسانه‌هاست. متأسفانه نه مربیان پرمدعا به این موضوع اهمیت می‌دهند و نه مسئولان فوتبال. نکونام در شرایطی طی چند بازی اخیر تیمش قید حضور در نشست‌ها را زده که خودش را یکی از حرفه‌ای‌های فوتبال کشور می‌داند. او با اظهارنظر‌های تند، عجیب و غیرحرفه‌ای خود علیه مدیرعامل باشگاه دستی‌دستی استقلال را به سمت حاشیه هل داد و پس از آن هم مدتی است که سکوت کرده است. حالا همان سرمربی برای پاسخ دادن به رسانه‌ها دستیارش را می‌فرستد و می‌خواهد تمرکز تیمش به‌هم نخورد؛ این هم از عجایب فوتبال ماست! سرمربی پرحاشیه که اتفاقاً تیمش مدعی قهرمانی است به جای اینکه تمرکزش روی مسائل فنی باشد، خودش جنجال به پا و خودش هم برای بازگشت آرامش از نشست‌های خبری فرار می‌کند.
البته نکونام اولین مربی نیست که در خوشی و ناخوشی از حضور در نشست‌های خبری خودداری کرده و می‌کند. سال‌هاست سرمربیان هر زمان عشق‌شان می‌کشد به نشست نمی‌آیند و دستیارانشان جور آن‌ها را می‌کشند. یک‌بار به بهانه باخت، یک‌بار به بهانه حضور در تمرین، نرسیدن به پرواز و هزار و یک بهانه خنده‌دار دیگر. در نهایت این بی‌احترامی به رسانه‌ها و هواداران است که دائماً تکرار می‌شود و آقایان عین خیال‌شان هم نیست. یک نفر نیست از سازمان لیگ بپرسد چرا به قانونی که وضع کرده احترام نمی‌گذارد! مگر قرار نبود جریمه ۵۰ میلیونی اعمال شود، پس چرا تاکنون نسبت به غیبت‌های متعدد نکونام حتی حرف هم نزده‌اید، چه برسد به جریمه نقدی؟! سازمان لیگ وظیفه برگزاری مسابقات را برعهده دارد و انتظار می‌رود مسابقات به بهترین شکل ممکن برگزار شود. منتها این سازمان هنوز نتوانسته ابتدایی‌ترین قوانین را در لیگ پیاده کند. جدا از تغییر مکرر ساعت بازی‌ها، سازمان لیگ حتی جرئت نمی‌کند بابت غیبت تکراری سرمربی استقلال در نشست‌های خبری حرفی بزند. این مسئله واکنش‌های کنایه‌آمیز تیم‌های رقیب را نیز در پی داشته و در این اوضاع چطور می‌توان از دیگران انتقاد کرد. یک بام و دوهوای اجرای قانون در فوتبال ما سال‌ها که قدمت داشته و تجربه ثابت کرده افراد پرحاشیه و پرسروصدا، حاشیه امنیت بیشتری نسبت به سایرین دارند.
