جوان آنلاین: علی رضا کمیلی، عضو اتحادیه بین المللی امت واحده در کانال خود در ایتا نوشت:
حالا که «مشارکت مردم» خصوصا در عرصه اقتصاد شعار سال شده و این ادبیات در شعار‌های کشور بیش از گذشته مطرح خواهد شد جا دارد که به واکاوی این مقوله مهم، ولی مبهم بپردازیم!
شاید بتوان ایده موسسان قانون اساسی در حوزه «مردمی سازی اقتصاد» را «تعاونی» دانست تا جایی که وزارت و اداراتی به این امر اختصاص یافتند. مسأله، اما شیوه فعالسازی و بکارگیری مردم است.
در حوزه تسهیل گری قانونی حضور مردم و رفع موانع تولید که متعلق به حاکمیت یعنی قوای سه گانه است سخن بسیار رفته است و من در این مجال به نقش خود مردمی‌ها در این امر می‌پردازم.
ما در ساختار‌هایی تنفس میکنیم که خسته و چاق اند و در عین حال برخی افراد دلسوز و مفید در آن‌ها حضور دارند. اگر ستاد‌های مردمی بتوانند شبکه‌ای از این افراد عاقل و دلسوز را به هم متصل کنند بسیاری از اقدامات مردمی، قابلیت حمایت منضبط را خواهند یافت.
چرا بعنوان یک کنشگر به چنین راه حلی فکر میکنیم؟، چون اصلاح ساختار‌ها یا حتی تسهیل اجرا چیزی نیست که در این ساختار‌های سنگین به زودی قابل تحقق باشند و از طرفی هم کار‌های اقتصادی نقاط تلاقی با این‌ها پیدا می‌کنند لذا ما باید بتوانیم راه عناصر خلاق و موثر مردمی که «عرضه» و توان خود را در سطحی کوچک نشان داده اند، هموار کنیم و این جز با شبکه کردن عناصر عاقل سیستم ممکن نیست.
هر چند ممکن است که برخی در این مسیر به رانت و پارتی بازی روی بیاورند، ولی اولا این عارضه در مردمی‌ها کمتر رخ میدهد و ثانیا منافعی برای آن‌ها در این تسهیل امور مترتب نیست. این امر محدود به فعالان اقتصادی نیست و البته باید اعتراف کنیم که بدنه انقلابی کشور بصورت عمومی کمتر به این عرصه توجه کرده است که خود نیازمند گفتمان سازی برای تغییر رویکرد هاست.
نقطه شروع هم تشکیل جمعی از افراد خوش ارتباط شهر‌ها بمثابه ستاد مردمی غیررسمی و اتصال دهی میان «نیاز به توان» در عرصه مدیریت ظرفیت هاست.
