فرقی نمی‌کند کدام تیم بالای جدول است و کدام تیم پایین جدول، همین که در لیگ برتر فوتبال ما بازی کند، کافیست تا همه عوامل این تیم احساس کنند کل فوتبال و ورزش کشور برای زمین زدن‌شان با هم متحد شده‌اند.
بعد از مسابقات هر هفته لیگ و حتی قبل از بازی‌های مهم، موجی از مصاحبه‌های مختلف علیه رقبا و مسئولان فوتبال به راه می‌افتد و هر کسی از راه می‌رسد با طعنه و کنایه سعی می‌کند بگوید دست‌های پشت پرده مشغول کارند. از بازیکن و سرمربی گرفته تا مدیر، دستیار مربی، پزشک تیم و دیگران؛ همگی معتقدند نتایج جای دیگری رقم می‌خورد و برد‌ها و باخت‌ها بیشتر از آنکه به بازی تیم‌ها مربوط باشد به تصمیمات بیرون از زمین ربط دارد! قبلاً فقط مدعیان قهرمانی از این حرف‌ها می‌زدند، ولی کار به قدری بالا گرفته که تیم‌های دیگر و حتی آن‌ها که فاصله‌ای تا سقوط ندارند نیز معترض و شاکی هستند. وقتی هیچ چیز سر جای خودش نباشد و در فوتبال ما چیزی به نام مدیریت تعریف نشده، باشد، هر تیمی مشکلات و نتایج ضعیفش را گردن این و آن می‌اندازد. کمالوند، سرمربی صنعت نفت نسبت به اشتباهات احتمالی هشدار داده است: «درباره مسائل داوری حرف نمی‌زنیم، اما اگر اتفاقی بیفتد که یک تیم متضرر شود، فدراسیون و داوران باید پاسخگوی تیم‌ها باشند.» این حرف را سرمربی تیم ته‌جدولی زده و خواستار رسیدگی مسئولان شده است. نکونام، سرمربی استقلال مدت‌هاست از حضور در نشست‌های خبری سرباز می‌زند و هاشمی‌نسب، دستیارش نیز به تغییر قانون اعتراض دارد: «قانون هر روز در فوتبال ایران تغییر می‌کند.» مدافع ذوب‌آهن با انتقاد از پنالتی گرفته شده به سود سپاهان می‌گوید: «تن‌ها سؤالم این است که اگر همین صحنه درون محوطه سپاهان برای ما رخ می‌داد، آیا داور به همین راحتی اعلام پنالتی می‌کرد؟»
این‌ها اولین و آخرین اظهارنظر در خصوص حواشی فوتبال نبوده، نیست و نخواهند بود، ولی مشکل اینجاست که مسئولان امر اصلاً توجهی به اینگونه اظهارات و هشدار‌ها نمی‌کنند. بار‌ها شنیده‌ایم که می‌خواهند فلان تیم را قهرمان کنند، می‌خواهند جام را از فلان تیم بگیرند و از این دست موارد. این‌ها اتهامات کوچکی نیستند، ولی مثل نقل و نبات در فوتبال ایران گفته و شنیده می‌شود. عجیب اینجاست هیچ‌کس هم بابت مطرح شدن چنین ادعا‌هایی نگران نیست و ابایی از گفتنش ندارد. تفاوتی ندارد کدام تیم قهرمان شود، چه تیم‌هایی سهمیه بگیرند و چه تیم‌هایی سقوط کنند، در نهایت برنده‌ها از غلبه بر دست‌های پشت پرده به خود می‌بالند و دیگر تیم‌ها نیز عالم و آدم را مقصر ناکامی‌شان معرفی می‌کنند.
سال‌هاست توهم توطئه به حس مشترک همه تیم‌ها و اعضای آن‌ها تبدیل شده و هر روز نیز ابعاد جدیدی از آن را شاهد هستیم. بالاخره یک‌بار برای همیشه باید مشخص شود آیا فدراسیون، سازمان لیگ و جریان‌های خاص در موفقیت یا ناکامی تیم‌ها نقش دارند یا نه. هر پنالتی که برای سرخابی‌ها گرفته می‌شود طرف مقابل سریع وارد عمل می‌شود و شک و شبهه‌هایی در خصوص درستی یا نادرستی تصمیم داور مطرح می‌کند. درحالی‌که این وظیفه تیم‌ها نیست. سازمان لیگ موظف است تمامی قوانین مصوب را به اجرا دربیاورد و با قانون‌گریزان برخورد کند. همچنین کمیته داوران باید نسبت به صحت تصمیمات داوران شفاف‌سازی و برای کاهش آن‌ها اقدام کند، ولی بی‌تفاوتی مسئولان در خصوص انجام وظایف‌شان و همچنین بی‌خیالی فدراسیون کار را به جایی رسانده که هر کس به خود اجازه اظهارنظر و حتی تهدید می‌دهد. هرچه به پایان فصل نزدیک می‌شویم، بلبشوی لیگ برتر شدت پیدا می‌کند و مثل همیشه خبری از برخورد قاطع و عبرت‌آموز نیست.
