تحريم‌هاي آمريكا، جاسوس‌هاي انگليس، تعهدات ژنو

محمد جواد ظريف، وزير امور خارجه كشورمان پس از تحريم هاي جديد كاخ سفيد كه در داخل انتقادهاي بسيار و در خارج تشكيك هاي قابل توجه در زمينه ادامه مذاكرات ايجاد كرد،‌ در گفت و گو با شبكه سي بي اس آمريكا تاكيد كرد كه «مذاكرات از ريل خارج شده اما نمرده است» (Nuclear talks are "derailed," not dead).
اما چرا مذاكرات از ريل خارج شد؟ كاخ سفيد كه در دوره جديد همواره به ادامه مذاكرات و روند رو به تعامل اميدوار بود و به همين دليل به سناي هم حزب و كنگره جمهوريخواه به همراه لابي اسراييل فشار مي آورد كه فعلا كمتر به تحريم ها بينديشند، چرا يكباره دست به چنين كاري زد؟ آيا اين يك نشانه است؟ كاخ سفيد در حال ارسال چه پيامي به ايران و منطقه خاورميانه است؟ اين سوالي است كه به راحتي نمي توان به آن پاسخ گفت. بخصوص كه در ميان دولتمردان آمريكا نيز شكاف هايي به لحاظ جهت گيري رويكردي ديده مي شود كه البته تاريخ روياروي آمريكا با ايران نشان مي دهد كه پيش از اين نيز وجود داشت.
در كنار آمريكا، انگليس نيز از جمله كشورهاي تاثيرگذار در گروه 1+5 است اما بلافاصله پس از توافق مذاكرات و خوشبيني بين المللي تعاملات، جاسوس به ايران مي فرستد يا دست كم از فعاليت هاي اطلاعاتي گذشته در قبال ايران عقب نشيني نمي كند تا حدي كه اين جاسوس در كرمان دستگير مي شود. فراموش نكنيم لندن به شدت خواهان بازگشت به سفارتخانه خود در تهران است و مي داند كه اگر خطايي در اين سطح انجام دهد بي شك با مشكلات فراوان روبرو خواهد شد. پس چرا چنين اقدامي انجام مي دهد؟
 از لايه هاي پنهان اين عملكردها و رفتارها چه نتيجه اي مي توان گرفت؟ آيا اين نشانه اي است بر آنكه مذاكرات هيچ راهي را نخواهند گشود؟ يا آيا آمريكا و انگليس با «خارج كردن «عمدي» مذاكرات از ريل» به دنبال «پيوند زدن آن به سياست داخلي» هستند؟ تا از اين مسئله بهره هاي لازم را برده و دولت روحاني را براي رسيدن به اهدافش در مذاكرات،‌ بيش از اين تحت فشار قرار دهند و احيانا امتيازات بيشتري طلب كنند. يعني آيا آنها معتقد هستند كه دولت «مجبور» به تن دادن به مذاكرات و تعهدات است؟ پيش از اين بارها تاكيد كرده اند كه تحريم ها باعث شده ايران اينگونه به سمت مذاكره و توافق حركت كند. آيا با اين فرض اكنون به دنبال بهره گيري حداكثري از مذاكرات هستند؟ در صورت درست بودن اين فرضيه، آخرين امتيازاتي كه آنها مي خواهند چيست؟ برچيدن پيچ و مهره ها؟ و يك سوال از داخل: آيا ايران مجبور به متعهد ماندن به ژنو و آينده مذاكرات است؟ آيا بايد به هر زحمت قطار مذاكرات را به ريل برگردانيم؟ اگر پاسخ مثبت باشد سوال ديگر اين است كه آيا اين بار سنگين تنها بر عهده ايران است و چه تضميني كه در آينده خروج عمدي از ريل انجام نشود؟...