اردوهاي آمادهسازي تيمهاي ليگ برتر فوتبال کشورمان قبل از شروع فصل جديد همه ساله حواشي خاص خود را به همراه دارد. جدا از اين مسئله که اين اردوها تا چه اندازه سطح آمادگي جسماني و فني بازيکنان را بالا ميبرد، موضوع اينکه چرا اغلب باشگاههاي کشورمان علاقه مفرطي براي برپا کردن اردوهاي پيشفصل در خارج از کشور دارند خود جاي بحث دارد، بحثي که هر سال سر زبانها ميافتد، اما در نهايت هم به نتيجه خاصي نميرسد.
حضورگسترده تيمهاي ايراني در کشورهاي همسايه و حتي در قلب اروپا به هيچ وجه موضوع جديدي نيست و ديگر به يکي از ملزومات ليگ برتر تبديل شده است. اصلاً مگر ميشود ليگ برتري در کار باشد و مديران حرفهاي تيمهاي باشگاهي براي سفر برون مرزي تيم برنامهريزي نکنند؟! در طول يک فصل تنها دوبار فرصت چنين سفرهاي پيش ميآيد، تمرينات پيشفصل و اردويهاي نيمفصل. پس با اين حساب مسئولان تيمها از همين دو فرصت ممکن بهترين استفاده را ميبرند و طبق روال هر سال خارج از مرزهاي سرزمينمان جايي را براي تمرين کردن پيدا ميکنند. امسال نيز همانطور که گفته شد بيشتر تيمها مقصد خود را براي برپايي اردو اعلام کردهاند؛ يکي به اوکراين ميرود، يکي به ارمنستان، ترکيه هم در دستور کار است و سايرين نيز يا هنوز به دنبال بهترين کشور براي برگزاري تمريناتشان هستند يا از درد بيپولي رنج ميبرند و حسرت سفر خارجي ميکشند، اما اينکه چرا تيمهاي فوتبال کشورمان برخلاف ساير موارد تا اين اندازه درخصوص اردوهاي پيشفصل در خارج از کشور حساسيت نشان ميدهند و برنامهريزي دقيقي در مورد هرچه بهتر برگزار شدنش دارند، خود ابهام بزرگي است! نداشتن امکانات کافي و گرم شدن بيشتر شهرهاي ايران دو بهانه هميشگي آقاياني است که براي سر گرفتن اردوي خارجي تمام تلاششان را به کار ميگيرند.
اين در حالي است که دوري بازيکنان از حاشيه و برگزاري بازيهاي تدارکاتي با تيمهاي خارجي نيز بعضاً از سوي برخيها در مواجه با انتقادها مطرح ميشود. در مقابل اين دو بهانه بايد به آقاياني که به شدت شيفته سفر خارجي هستند نکاتي را گوشزد کرد. در اينکه فوتبال ما در سطح کشور امکانات به روز و مطابق با استانداردهاي بينالمللي زيادي ندارد و شهرهاي زيادي از داشتن امکانات سختافزاري حرفهاي محروم هستند شکي نيست، اما با نگاهي دقيقتر ميتوان از امکانات خوب برخي شهرهايمان مطلع شد. اگرچه بسياري از استانهاي ما در اين برهه زمان هواي گرمي دارند و در استانهاي جنوبي مردم گرماي طاقتفرسايي را تجربه ميکنند، ولي در همين روزها در شمالغرب ايران و به ويژه اردبيل و سرعين مردم محلي و گردشگران از هواي مطلوب و خنک اين مناطق لذت ميبرند. بهعلاوه اينکه امکانات فوتبالي و رفاهي مناطق ذکر شده در سالهاي گذشته پيشرفت قابل قبولي داشته تا جايي که تيمهاي فوتبال کشورمان ميتوانند بدون دغدغه اردوي تمريني خود را برپا کنند. با اين کار از ريخت و پاشهاي بيدليل و خروج ارز از کشور جلوگيري و به رونق اقتصاد کشور کمک ميشود.
از سوي ديگر با اين کار در راه عملي شدن اقصاد مقاومتي و منويات مقام معظم رهبري قدم برميداريم، اما بحث دوري از حاشيه و بازيهاي تدارکاتي؛ اول از همه بايد گفت که اصولاً در اردوهاي خارج از کشور بازيهايي به اسم ديدارهاي تدارکاتي برگزار ميشود که نام و نشان تيم حريف براي هيچکس آشنا نيست. پيگير که بشويد، ميبينيد حريف ترکيبي از بازيکنان محلي يک شهر دورافتاده در فلان منطقه اروپا بوده که مسئولانش حتي از بازي مقابل يک تيم ليگ برتري ايران ذوقزده هم ميشوند. خلاصه اينکه با اينگونه بازيها هيچ تيمي به آمادگي مطلوب نرسيده و نخواهد رسيد. بحث حواشي هم که ديگر اشاره نکنيم بهتر است. با جستوجو در سايتهاي خبري به راحتي ميتوان اخبار حاشيهاي اردوهاي خارجي تيمهاي مطرح را مرور کرد. در يک کلام بايد به دلدادگان اردوهاي خارجي بگوييم که ديگر با بهانههاي تکراري نميتوانيد رسانهها و هواداران را توجيه کنيد. درست است که مسئولان اهميتي به اين سفرهاي بينتيجه و هزينهبر نميدهند و برايشان مهم نيست بودجههاي دولتي چگونه حيف و ميل شود، اما افکار عمومي به حيف و ميل کردن بيتالمال حساس است. اخيراً هم که داورزني، معاون وزير ورزش به جاي آنکه در جهت حفظ منافع کشور نسبت به سفرهاي خارجي بيمورد تيمهاي فوتبال حساسيت نشان دهد، از موافقت وزارت ورزش براي سفرهاي خارجي سرخابيها به شرط برگزاري بازيهاي دوستانه خبر داد. در مورد بازيهاي به اصطلاح دوستانه که قبلاً توضيح داده شد، اما خبر خوشي که داورزني براي سرخابيها داشت بار ديگر ثابت کرد عزمي براي مديريت حرفهاي وجود ندارد.