سرويس جامعه جوان آنلاين: همانطورکه خود فائو هم اشاره میکند، آمار روشن کرده است که صنعتی کردن تولید مواد غذایی و رو آوردن به کشت تراریخته و یا سپردن صنعت غذا به شرکتهای بزرگ بین المللی نه تنها باعث از بین رفتن و کم شدن گرسنگی نشده است بلکه دور ریز غذا و بیماریهای جسمی مانند دیابت و فشار خون و چاقی در سنین پایین و انواع سرطان را هم افزایش داده است.
به طور نمونه ایتالیا سالهاست با تمام توان مقابل محصولات غذایی زنجیرهای فست فودی مقاومت میکند. این موضوع یک وفاق ملی را میطلبد. حلقهای که از طرفی مورد حمایت دولت باشد و از طرف دیگر برای شهروندان اهمیت داشته باشد. به این ترتیب که، دولت کارگاههای کوچک محلی و تولید محصولات داخلی را حمایت کند و به بالا بردن بازدهیشان و کم کردن هزینههای نگهداری و بسته بندی و توزیعشان کمک کند.
شهروندان نیز به درجهای از مشارکت و تعلق ملی برسند که مثلا خرید اسپری زعفران اسپانیایی را به خریدن زعفران خراسانی ترجیح ندهند. این موضوع به برنامه ریزی سازمانیافته و داشتن ایده دقیق در مورد معنای امنیت غذایی بستگی دارد؛ اما همچنین به توانمند کردن کشاورزان و دامد اران نیز مرتبط است. آموزش و تکنولوژی. این همه نیاز به سرمایه گذاری پیوسته دارد.