سرویس زنان جوان آنلاین: اگرچه ما در بیان ظرفیتهای دین اسلام و حمایت این دین مبین از «زنان» به عنوان اصلیترین محور خانواده غفلت ورزیدهایم، اما گاهی وقتها حتی میتوان در بین مقالات منتشر شده در برخی نشریات غربی رد پای نقش و بهای اسلام به «زنان» را پیدا کرد.
مجله هافینگتون پست هم در مقالهای از میان همه بنیانگذاران ادیان بزرگ - بودیسم، مسیحیت، کنفوسیوس، اسلام و یهودیت – حضرت محمد (ص) را نخستین حامی زنان در تاریخ معرفی کرده است. البته این جمله از واژه فمینیست استفاده کرده است که این واژه در این مقاله برای کسی است که حقوق زنان را به رسمیت شناخته و در دنیای جاهلیت به آنها بها داده است.
در این مقاله با اشاره به رهبران ادیان بزرگ تصریح شده است: در میان بنیانگذاران ادیان بزرگ، کنفوسیوس به سختی از زنان نام برد. در روایات انجیل، عیسی صریحاً در مورد وضعیت زنان اظهارنظر نکرد، اگرچه با زنان مشهور و با زنان غیریهودی ارتباط داشت. موسی کاملاً مردسالار بود و در تورات واقعاً هیچ چیزی وجود ندارد که دلالت بر نگرانی خاصی درباره حقوق زنان داشته باشد، اما محمد (ص) اساساً متفاوت بود. او به صراحت برابری بنیادین زنان و مردان را به عنوان یک اصل اساسی معنویت واقعی شناخت و اقدامات اساسی بسیاری برای بهبود عمیق جایگاه و نقش زنان در عربستان در طول زندگی خود انجام داد.
در ادامه این مقاله با عنایت به شرایط اجتماعی پیامبر اسلام تأکید شده است: در حالی که سایر رهبران مذهبی در مورد ظلم و ستم زنان به طرز عجیبی سکوت میکردند، محمد (ص) به طرز چشمگیری حقوق زنان را به عنوان یک موضوع اعتقاد مذهبی و سیاست دولت مطرح کرد. در طول قرن هفتم عربستان، دخترکشی امری عادی بود. محمد آن را لغو کرد. محمد (ص) میگوید: تولد دختر «نعمت» است.
زنان در عربستان در آن زمان اساساً به عنوان دارایی تلقی میشدند و از حقوق شهروندی برخوردار نبودند. محمد (ص) حق مالکیت آنها را به آنها داد و به آنها حق ازدواج بسیار مهم و ارثی تمدید شد.
قبل از محمد (ص)، مهریهای که مردی برای عروسش پرداخت کرده بود، به عنوان بخشی از قرارداد بین این دو مرد، به پدر زن متعلق بود، اما او تأکید کرد: زنان باید به عقد رضایت دهند و مهریه باید به عروس داده شود، نه پدر او. علاوه بر این، او میتوانست حتی پس از ازدواج مهریهاش را بگیرد. همسر مجبور نبود از جهیزیه برای هزینههای خانواده استفاده کند. این مسئولیت مرد بود.
این مقاله با اشاره به تعیین حقوق وراثت بعد از اسلام تأکید میکند: پس از اسلام، زنان برای اولین بار در عربستان وارث دارایی و داراییهای خانوادگی شدند و در آن زمان، این انقلاب تلقی میشد.
در ادامه مقاله به رفتار پیامبر با همسرانشان اشاره میشود و اینکه ایشان در انجام امور منزل کمک میکردند و به خانواده توجه داشتند. ازدواج پیامبر با حضرت خدیجه و عشق ایشان به یکدیگر نیز در مقاله مجله هافینگتون پست مورد توجه قرار گرفته است.
ازدواجهایی که حضرت محمد (ص) بعد از رحلت حضرت خدیجه داشتند نیز موضوع دیگر مورد توجه در این مقاله است که اینگونه به آن پرداخته شده است: تقریباً همه همسران پیامبر به جز عایشه بیوه، زنان مطلقه یا اسیر بودند.
در این مقاله به احادیثی از پیامبر درباره سفارشات ایشان به مردان درباره زن اشاره شده و آمده است: محمد (ص) در خطبه خداحافظی خود که اندکی قبل از درگذشت او ایراد شد، به مردان گفت: شما بر زنانتان حقی دارید و آنها بر شما حقی دارند. زنان «شرکا و یاران شما» هستند. همچنین میگوید: بهترین مردان کسانی هستند که برای زنان خود بهترین شوهر باشند.
از نگاه نویسنده این مقاله اصلاحات حضرت محمد (ص) آنقدر رادیکال بود که وضعیت زنان در عربستان و صدر اسلام بالاتر از سایر جوامع جهان در آن زمان بود. زنان در قرن هفتم عربستان حقوقی داشتند که بیش از هزار سال بعد در غرب برای زنان به وجود آمد.