سینمای ایران نیاز به تحول دارد. نیاز دارد تا راه‌های نرفته‌ای را تجربه کند. در حال حاضر سینمای ایران میراث‌دار انبوه اشتباهات مدیران قبلی است. تمرکزگرایی بزرگ‌ترین مشکل سینمای ایران است. بخش زیادی از فیلم‌هایی که در پایتخت ساخته می‌شو د، رنگ و بوی سلیقه گروهی از مردم پایتخت است که به همه مردم کشور تعمیم داده می‌شود و البته این آثار نمی‌توانند نظر همه مردم را در همه جای کشور جلب کنند و همین موضوع می‌طلبد که به موضوع سینمای استانی باید ورود کرد.
اگر چه تاکنون کمتر پیش آمده سینمای استانی محلی برای ابراز وجود داشته‌باشد، در حالی که توجه به سینمای استان‌ها می‌تواند کمک شایانی به اقتصاد و محتوای سینمای ایران کند. جشن مهر سینمای ایران این فرصت تاریخی را فراهم آورده‌است تا به نحو مقتضی به کمک سینمای ایران بیاید. یکی از نقاط اتکای نقشه راه سینمای ما، جشن مهر سینمای ایران است. یعنی توجه و تمرکز به نیرو‌ها و سرمایه‌های استانی، توجه به حفظ زیرساختها و توسعه آن در نقاط مختلف کشور.
توسعه زیرساختها در حوزه سینما می‌تواند به نفوذ هر چه بیشتر سینما در بین مردم کمک کند و هنوز مناطق زیادی از کشور وجود دارد که به لحاظ جمعیتی این ظرفیت را دارد با سینما نزدیکی بسیار بیشتری داشته‌باشد، اما متأسفانه به خاطر کمبود زیرساختها سینما نتوانسته آنچنان که باید نمودی داشته‌باشد. جشن مهر سینمای ایران پل ارتباطی نیرومند با آن دسته از مردم کشور ماست که به هر دلیل در مرکز توجه نبوده‌اند و آغاز دوباره‌ای بر حرکت مردم‌دارانه سینمایی در گوشه و کنار کشور است.
این نقطه قوت جشن مهر سینمای ایران است. علاوه بر این، جشن مهر سینمای ایران می‌تواند به پررنگ کردن سینمای بومی کمک کند و اسباب ترقی و بالندگی آن را فراهم آورد. جشن مهر سینمای ایران این ویژگی مهم را دارد که بتواند به خاطر گوناگون بودن خرده‌فرهنگ‌ها، آیین‌ها، اقوام، لهجه و زبان‌ها مختلف سینمای فولکلور را جان بخشیده به آن سمت و سویی تازه دهد و نقاط کمتر دیده‌شده فرهنگ‌های اقوام را به تصویر بکشد. جشن مهر سینمای ایران می‌تواند زمینه‌ساز این حرکت بزرگ باشد. جشن مهر سینمای ایران از آنجا که قرار است حرکتی مستمر، رو به جلو و پویا باشد، طلایه‌دار این حرکت بزرگ خواهد‌بود.
