خاطرات رامین ناصرنصیر از «پشت‌ کنکوری‌ها» و رضا داوودنژاد: رضا کودک درون فعالی داشت و خیلی راحت به شوق می‌آمد

جوان آنلاین: رامین ناصرنصیر گفت: سریال «پشت کنکوری‌ها» اولین و آخرین همکاری من با رضا داوودنژاد بود و خاطرات خوبی از او در ذهنم مانده است. به هرحال این سریال هم خیلی پروژه خاصی بود؛ به این جهت که طرح فیلمنامه‌اش را آقای فرهادی بر اساس قابلیت بازیگران نوشت و تیم بازیگران خیلی زود با هم هماهنگ شدند. ما چهار دانشجو ترکیب منسجم و خوبی با هم داشتیم و ایده‌های زیادی سر صحنه و موقع فیلمبرداری پیدا می‌شد که جذابیت کار را دوچندان می‌کرد.

ناصرنصیر از بازیگران باسابقه سینما و تلویزیون در گفتگو با «جوان آنلاین» با مرور خاطراتی از رضا داوودنژاد، بیان کرد: بیش از ۲۰ سال از ساخت «پشت کنکوری‌ها» می‌گذرد و هنوز جزئیاتش در ذهنم باقی مانده است. سریالی است که تکرارش زیاد پخش می‌شود و تماشایش برایم تداعی کننده خاطرات شیرین زیادی است و رضا داوودنژاد را بیشتر با خاطرات همین سریال به یاد می‌آورم.

این بازیگر سینما و تلویزیون بیان کرد: بعد از «پشت کنکوری‌ها» امکان همکاری دیگری با رضا داوودنژاد پیش نیامد، ولی دورادور با او در ارتباط بودم. فیلم‌های علیرضا داوودنژاد را دنبال می‌کردم و رضا در بسیاری از فیلم‌های پدرش پای کار اصلی بود و می‌دانم غیر از بازیگری، در تولید و نوشتن فیلمنامه خیلی نقش داشت.

ناصرنصیر با ابراز ناراحتی جهت از دست دادن یکی از بازیگران خوب سینما و تلویزیون، بیان کرد: رضا داوودنژاد جزو بازیگرانی است که به اندازه قابلیت‌هایش به جایگاهش دست پیدا نکرد. وقتی چنین هنرمند و شخصیتی را از دست می‌دهیم همواره حس مغموم بودن را در وجود آدم ایجاد می‌کند و باعث ناراحتی و افسوس زیادی می‌شود. از دست دادن بازیگری که هنوز می‌توانست کار جذاب انجام بدهد خیلی ناراحت‌کننده است.

وی افزود: هرچند که قاعده جهان همین بوده و هست و به نظرم مهم‌تر از طول زندگی، عرض و عمق زندگی اهمیت دارد. ممکن است کسی خیلی زود از دنیا برود، ولی تاثیرش را بر جهان اطرافش گذاشته باشد و خاطرات شیرین و دلپذیری در ذهن هموطنانش ثبت کرده باشد. رضا در این زمینه خاطرات زیادی برایمان به جا گذاشت.

بازیگر فیلم «پروین» با اشاره به روحیات و ویژگی‌های اخلاقی رضا داوودنژاد گفت: رضا خیلی مهربان بود و روحیه کودکانه‌ای داشت و کودک درونش خیلی فعال بود و خیلی راحت به شوق می‌آمد و شوقش را بروز می‌داد.

ناصرنصیر درباره از دست دادن بازیگران زیادی که جزو دوستان و همکارانش بوده‌اند، گفت: هر آدمی که با او خاطره مشترک بیشتری داشته باشیم از دنیا می‌رود تاثیرگذاری‌اش برایمان بشیتر می‌شود. انگار بخشی از وجود آدم کنده می‌شود هر چقدر تعداد این از دست دادن‌ها بیشتر شود در جهان غریبه‌تری زندگی می‌کنیم.